ฉันยังจำได้ถึงเวลาที่เครื่องบินขึ้นเหนือเมืองในยามตีสามโมงเช้า—ไม่มีผู้คน แค่ฉันกับแล็ปทอปที่เปล่งแสงใต้ท้องฟ้าแมนฮัตตัน การเล่นแอวิเอเตอร์ไม่ใช่เรื่องดวงตา แต่คือการฟังจั๊ซในความเงียบ

เรียนรู้ว่าการเรียนรู้ของเครื่องจักรเปลี่ยนการเดิมพันจากความโชคช่วยเป็นศิลปะที่คำนวณได้ เครื่องบินไม่ใช่การพนัน—มันคือการบินทางคณิตศาสตร์ที่ทุกตัวแปรคือจุดข้อมูลในเมฆ ฉันไม่ตามหาชัยชนะ—ฉันวัดจังหวะ