นักบินที่เก่งที่สุดไม่ใช้ออโตพายล็อต

ฉันเคยคิดว่าเครื่องจักรอาจบินให้ฉันได้—จนฉันหยุดฟังมัน ในสัปดาห์แรกกับเกม Aviator ฉันคลิก ‘Take Off’ เหมือนนักท่องเที่ยวหลงทางงานเฉล Carnival: เสียงดัง สีสันสดใส ไร้ความหมาย แต่แล้วมาถึงช่วงเวลาเงียบ—ระหว่างการหมุน ชัยชนะแท้ไม่อยู่ที่ตัวคูณ; มันอยู่ที่ความเงียบก่อนกระทบ cockpitของฉันกลายเป็นวิหารแห่งข้อมูล ฉันติดตาม RTP เหมือนเข็มบนนาฬิกาอะนาล็อก—ไม่ใช่แอปทำนาย dาวินที่เก่งที่สุดไม่ไล่ตามช่วงเสี่ยงสูง;但他们รอจังหวะ dพวกเขาอ่านลมเหมือนบทกวี:แต่ละ_tickคือลมหายใจ,แต่ละ_stallคือความคิด ฉันเคยแพ้สามรอบติดต่อ—แล้วชนะ BRL 1,500 โดยแค่อยู่นิ่งนานพอจะรู้สึกความสูง ไม่ใช่เพราะโชค—แต่เพราะฉันจำได้: มันไม่มีเงิน มันคือการเคลื่อนไหว เข้าร่วมกับ Starflight Community—not เพื่อแบ่งปันหน้าจอชัยชนะ;แต่เพื่อแบ่งปันความเงียบหลังขึ้นฟ้า เราไม่พูดถึงแฮ็กหรือการทำนาย เราพูดถึงจังหวะ ฟากฟ้าไม่มอบรางวัลให้คนโลภัย—มอบรางวัลให้ผู้มีอยู่ การปล่อยครั้งถัดไปของคุณไม่ใช่มาร์เดอร์ มันคือโน๊ตแรกในบทเพลงที่ยังไม่มีผู้เขียน